आयुष्याच्या प्रवासाला नुकतेच झाली होती सुरवात
कुणीही नव्हता आपल म्हणणारा माणूस ..........
एकटेपणाची हि होती पहिलीच चाहूल
अश्रूंच्या ओघात दिपले होते नेत्र माझे
प्रेमासाठी आसुसले होते हृदय
अनोख्या वेळेत कुणीतरी आपुलकीने केली चौकशी
नीटनेटका वेळ जात होता प्रेम ....म्हणजे काय असत ते माहित नव्हत
तूच जाणीव करून दिलीस ....
हरवलेल्या संध्याकाळ हरवलेल्या रात्री
तुझ्या प्रेमातच मोहरून गेलो
फाजील आत्मविश्वास नडला मला
तुझ्या प्रेमातच पडलो.....
चल जे झाल गेल विसरून जा फक्त आता
मित्र म्हणून प्रवास करूया नको प्रेम नको अफैर
जिथे जा सुखी राहा ......
माझ आता लग्न झालाय
कृपया माझ्या नादी नको लागुस
मित्र बनू खुश राहू
माझ्या बायकोला धोका देन कधी जमणार नाही मला
प्रभू रामाचा आदर्श ठेवलाय आता ....
पुढील आयुष्यासाठी मनपूर्वक शुभेच्छा
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा