विद्रोह

आगरी भाषेतील

 विद्रोह कविता 

आज आयलाय पाऊस माजे दारान जसा मोराचा नाच , तान्हे बाला चा हसना

आथा बरसतंय आइसा जैसा सोसाट्याचा वारा

एन. एम. टी. बस भिजलीय आथा सगळ्या लोखांना चाहूल लागली घरची गावांची

जुना गाव कसला व्हता सोन्या सारखा  गरीबांचा घर ,बैलगारी सरकव चालाच्या

अविकसित होतु  पुन गाई म्हशी दुध दुभात्यान भरलेला गाव व्हता शेणानी सारवलेला आमचा घर व्हता

आथा शेर झायालय इथ आमचे गावाचा गावठाण झाला

नाय रायालीय जुन्यांची मजा

 सिरको तोराला बसलीय आमचेच जमिनीन वारावलेली घरा

आमचा जुना गाव बारा होता माणुसकी होती सगल्यांना आथा नुसताच झगर होतान

उम्बय जेली थाना जेला आथा नवी उम्बाय पुन जाईल हातांशी

परक भय्ये येवून बसलं आमचे छाताराव   

   

    इखन्चा आमदार आगरी-कोली खासदार आगरी-कोली पुन

आथा आगरी कोलीच परक्यांचे गर्दीन दिसानसा झाला

आगरी कोल्यांचा समिंदर सुद्धा हातांशी  जेला 

कसा घरावावा भविष्य पोराबालांचा

आमीच इथले भूमिपुत्र पाहिलं तरी आमचा वाटोळा झाला

बाहेरचे भय्यांनी घेतला आमचा मच्छीचा धंदा

सरकारांनी आमची जमीन कमी भावान जबरदस्तीन   हिसकावून घेतली

आथा आमालाच येरण कारथान बायेराची माणसा

आमचे भाषेला हसतान , आमचे संस्कृतीला हसतान

आथा बस झाला सारा आथा वेल आली

संघटीत  रावून विद्रोह कराची  आमाला हसाल येरन कराल तर खबरदार!

 इथुनशि बायेर सोरणार नाय  अन्याव केलाव तर जीत सोरणार नाय !

काह्यान गेल माझ आगरी कोली भूमी पुत्र ?

कला भांडता व आपसान याचंच त फायदा घेतान राजकारणी लोख

बायेर च न सरकार

एकीच बल जाम भारी  दादुस 'एक रायालू तर कनचे शाहनचि आपले वाटला जावाची हिम्मत नाय !  

आगरी कोळी संस्कृती

एखादी संस्कृती स्थापित होण्यास जसे शतकानुशतके लागतात
त्याच प्रमाणे निसर्ग स्थापित होण्यास अब्जावधी वर्षे लागली असतील
निसर्गाचा ह्रास करून माणूस फार काळ टिकेल असे वाटत नाही कदाचित त्याचा सुद्धा  डाय नोसोर होईल !
तसे पाहता निश्चित पणे आगरी कोळ्यांनी स्वताची संकृती वसविताना निसर्गाशी मिळते जुळते घेतल्याने आजही त्यांची संकृती टिकून आहे .
कित्येक परकीय समुद्री चाचे हिंदू महासागरावर आधिपत्य गाजविण्याच्या मोहिमेत अपयशी ठरले ,खूप कमी जनांना यात यश मिळाले
हिंदुभूमिशी प्राचीन काळापासून अनेक परकीय  व्यापारी व्यापार करण्यास आले
परंतु या भूमीला लुटण्यास जसे जमिनीवरून गझनीचा सुलतान आला त्याच प्रमाणे समुद्री मार्गे पोर्तुगीज ,डच ,इंग्रज ,फ्रेंच ,हबशी हे समुद्री चाचे व्यापार करण्याच्या नाटकाने हिंदू भूमीस लुटण्याच्या वाईट हेतूने आले त्यांचे हे काळे कृत्य त्यांच्या कृतीतून उघड झाले
तत्कालीन लुटारुंस हिंदू भूमीचे रहस्य उलगडले जर येथे आपण राज्य केले तर अधिकाधिक संपत्ती मायदेशी आपण नेऊ शकतो
म्हणून व्यापार्यांच्या वेशात तत्कालीन राजकर्त्या चे   अधिकाधिक सवलती मिळविण्यासाठी नजराणे देऊन मन वळविले
व त्यांच्या वकिलांतर्फे इतर राज्याच्या राज्य कर्त्यान विरुध्द मदत करू अशी आश्वासने देत परंतु ह्यांचा गुप्त हेतू ह्यांनी कधी येथील बलवान असलेल्या राज्य कर्त्यांस कळू दिला नाही , आणि कमजोर यादवी माजलेल्या राज्य कर्त्यांस दगा देऊन त्यांची भूमी गिळून तेथील शासक बनले .
साम्राज्य विस्तार करण्याची जरी ह्यांना प्रचंड घाई आणि स्पर्धा  लागलेली तरी शक्तिशाली राज्य कर्त्यांना ह्यांनी त्यांचे  खायचे दात दाखविले नव्हते म्हणून तर यांनी हिंदुभूमितील राज्यकारण्यांच्या मूर्खपणाचा फायदा घेत विशेषतः तत्कालीन राज्यकर्त्यांच्या भ्रष्ट लाचखोर अधिकार्यांमुळे येथील सत्ता लयास गेली विशेषतः बंगाल मधील ! यादवीचा फटका बसू नये म्हणून
तैनाती फौजेचा कायदा अनेक मूर्ख राज्य कर्त्यांनी मान्य करून येथील प्रजेला गुलाम बनविले . हे लुटारू काही शूर पराक्रमी धाडसी नव्हते ह्यांनी सर्वांना मूर्ख बनवून विजय संपादित केले, यांचे विजय हे मुळातच तहांमुळे झालेले होते ,तैनाती फौजेचे आयते बांडगुळ यांना मिळाले ,हिंदू भूमीतील मराठा ,महार ,शीख ,गुरखा व इतर सैनिकांच्या बाहुबलाचा व शक्तीचा वापर करून  यांनी येथील जनतेला गुलाम बनविले होते . हिंदुभूमी स्वतंत्र होता होता येथील राजकारण्यांच्या दुही मूळे ती विभागली गेली !इंग्रजांबरोबर फ्रेंच आणि हबशींनी राज्य सोडले मात्र पाखले बांड गुळा सारखे गोमान्ताकास चिटकून बसले .
आणि एके दिवशी क्रांतिकारकांच्या मोठ्या संघर्षानंतर  गोवा स्वतंत्र झाले !

A friend is one who knows you and loves

you just the same.

Friendship... is not something you 

learn in school. But if you haven't 

learned the meaning of friendship, you 

really haven't learned anything.

the great veer savarkar ....

the great veer savarkar ....

July 9, 2011 at 10:17pm

PublicFriendsOnly MeCustomClose FriendsUran AreaSee all lists...FamilySharadashram Vidyamandir DadarMumbai, Maharashtra, India AreaUniversity of MumbaiSt. Xavier's College, MumbaiDr. T K Tope Arts and Commerce CollegeShardashram Vidyamandir High SchoolUNEMPLOYED!!!!!Kurla, Maharashtra, India AreaGo Back

ने मजसी ने परत मातृभूमीला
सागरा, प्राण तळमळला
भूमातेच्या चरणतला तुज धूता
मी नित्य पाहिला होता
मज वदलासी अन्य देशि चल जाऊ
सृष्टिची विविधता पाहू
त‍इं जननीहृद्‌ विरहशंकितहि झाले
परि तुवां वचन तिज दिधले
मार्गज्ञ स्वये मीच पृष्ठि वाहीन
त्वरित या परत आणीन
विश्वसलो या तव वचनी मी
जगद्‌नुभवयोगे बनुनी मी
तव अधिक शक्ती उद्धरणी मी
येईन त्वरे, कथुनि सोडिले तिजला
सागरा, प्राण तळमळला
शुक पंजरि वा हरिण शिरावा पाशी
ही फसगत झाली तैशी
भूविरह कसा सतत साहु या पुढती
दशदिशा तमोमय होती
गुणसुमने मी वेचियली या भावे
की तिने सुगंधा घ्यावे
जरि उद्धरणी, व्यय न तिच्या हो साचा
हा व्यर्थ भार विद्येचा
ती आम्रवृक्षवत्सलता, रे
नवकुसुमयुता त्या सुलता, रे
तो बाल गुलाबहि आता, रे
फुलबाग मला, हाय, पारखा झाला
सागरा, प्राण तळमळला
नभि नक्षत्रे बहुत, एक परि प्यारा
मज भरतभूमिचा तारा
प्रासाद इथे भव्य, परी मज भारी
आईची झोपडी प्यारी
तिजवीण नको राज्य, मज प्रिया साचा
वनवास तिच्या जरि वनिचा
भुलविणे व्यर्थ हे आता, रे
बहु जिवलग गमते चित्ता, रे
तुज सरित्पते जी सरिता, रे
त्वद्‌विरहाची शपथ घालितो तुजला
सागरा, प्राण तळमळला
या फेनमिषें हससि निर्दया कैसा
का वचन भंगिसी ऐसा ?
त्वत्स्वामित्वा सांप्रत जी मिरवीते
भिउनि का आंग्लभूमीते
मन्मातेला अबला म्हणुनि फसवीसी
मज विवासनाते देशी
तरि आंग्लभूमी भयभीता, रे
अबला न माझि ही माता, रे
कथिल हे अगस्तिस आता, रे
जो आचमनी एक क्षणी तुज प्याला
सागरा, प्राण तळमळला

राणी लक्ष्मीबाईंची आरती

राणी लक्ष्मीबाईंची आरती

जय देवी जय देवी राणी लक्ष्मीबाई

स्वातंत्रदेवते तुझ घालूनी नमन

हिंदुस्तानचा इतिहास आठवी !

तू दुर्गेचा अवतार वाटसी देवी

तांब्यांच्या घराण्यातील तू शूर मनु देवी .

नानासाहेब,तात्या टोपे हे तुझे सोबती देवी

ह्या स्वातंत्र समरी .................

जय देवी जय देवी राणी लक्ष्मीबाई

स्वातंत्रदेवते तुझ घालूनी नमन

हिंदुस्तानचा इतिहास आठवी !

तू दुर्गेचा अवतार वाटसी देवी

" झाशी " हे राज्य आहे तुझे देवी

मराठ्यांच्या कुळात तू वाढलीस देवी

संस्कार युद्धाचे दिधले तुला पेशव्यांनी

छत्रपतींचे बळ अंगी आहे तुझ्या देवी

जय देवी जय देवी राणी लक्ष्मीबाई
स्वातंत्रदेवते तुझ घालूनी नमन
हिंदुस्तानचा इतिहास आठवी !
तू दुर्गेचा अवतार वाटसी देवी
शौर्याचे वरदान ,स्वातंत्र्याचे प्रेम दिधले तू देवी
यवन नाशिनी स्वातंत्र्यदेवता तू देवी
मर्दानी राणी ,अग्निज्वाला दघ्द करशी यवननराधमा
मातले पांढरे त्यांना तू मारिले !

जय देवी जय देवी राणी लक्ष्मीबाई
स्वातंत्रदेवते तुझ घालूनी नमन
हिंदुस्तानचा इतिहास आठवी !
तू दुर्गेचा अवतार वाटसी देवी
रणशिंग फुंकले १८५७ ला देवी तुझ्या सोबत्यांनी
मी माझी झाशी देणार नाही असे ठणकाउन सांगितले
तू देवी त्या श्वेतम्लेछान्सी
पुत्राला बंधूनी पाठीशी लढलीस तू देवी
अमर होऊनी आमच्या मनात राहिलीस देवी

जय देवी जय देवी राणी लक्ष्मीबाई
स्वातंत्रदेवते तुझ घालूनी नमन
हिंदुस्तानचा इतिहास आठवी !
तू दुर्गेचा अवतार वाटसी देवी

तुला लक्ष्य प्रणाम देवी !

नथूराम वि. गोडसे मृत्युपत्र .....

नथूराम वि. गोडसे मृत्युपत्र .....

April 10, 2012 at 3:34pm

PublicFriendsOnly MeCustomClose FriendsUran AreaSee all lists...FamilySharadashram Vidyamandir DadarMumbai, Maharashtra, India AreaUniversity of MumbaiSt. Xavier's College, MumbaiDr. T K Tope Arts and Commerce CollegeShardashram Vidyamandir High SchoolUNEMPLOYED!!!!!Kurla, Maharashtra, India AreaGo Back

मृत्युपत्र

प्रिय बंधो दत्तात्रय वि. गोडसे

माझ्या विम्याचे पैसे आले तर त्याचा विनियोग घरच्या कामी करणे. रु.२०००
आपल्या पत्नीला, रु. ३००० गोपाळच्या पत्नीला आणि रु. २००० आपल्याला माझ्या
मृत्यूनंतर मिळावेत, असा मी विम्याच्या कागदपत्रांवर लेख केला आहे.

माझी उत्तरक्रिया करण्याच्या अधिकार आपणास मिळाल्यास कोणत्याही प्रकारे ते
काम करावे, परंतु माझी एकच विशेष इच्छा इथे लिहीत आहे.

जिच्या तीरावर प्राचीन द्रष्ट्यांनी वेदरचना केली ती सिंधू नदी आपल्या भारतवर्षाची
सीमारेषा आहे.

ती सिंधू नदी ज्या शुभ दिवशी पुन्हा भारातवर्षाच्या ध्वजाच्या छायेत स्वच्छंदतेने
वाहत राहील त्या दिवसात माझ्या अस्थींच्या रक्षेचा काही अंश त्या सिंधू नदीत प्रवाहित
केला जावा,

ही माझी इच्छा सत्यसृष्टीत येण्यासाठी आणखी एक-दोन पिढ्यांचा कालावधी
लागला तरी चिंता नाही.त्या दिवसापर्यंत तो अस्थींचा अवशेष तसाच ठेवा आणि आपल्या
आयुष्यात तो शुभदिवस आला नाही तर आपल्या वारसांना माझी इच्छा सांगत राहा.

माझे न्यायालयातील वक्तव्य शासनाने कधी बंधमुक्त केले तर त्याच्या प्रकाशनाचा
अधिकार मी आपल्याला देत आहे.
न्यायालयाची मुद्रा
नथूराम वि. गोडसे
१४-११-४९

अभिप्रमाणित (attested)
दंडाधिकारी , प्रथम वर्ग (स्वाक्षरी)

मी आज १०१ रुपये आपणास दिले आहेत ते आपण सौराष्ट्र सोमनाथ पुनरुद्धार
होत आहे, त्याच्या कळसाच्या कार्यासाठी धाडून द्यावेत.

नथुराम वि. गोडसे
१५-११-४९ : सुप्रभात ७l वाजता

बुडाला धर्म

बुडाला धर्म

May 13, 2012 at 11:18pm

PublicFriendsOnly MeCustomClose FriendsUran AreaSee all lists...FamilySharadashram Vidyamandir DadarMumbai, Maharashtra, India AreaUniversity of MumbaiSt. Xavier's College, MumbaiDr. T K Tope Arts and Commerce CollegeShardashram Vidyamandir High SchoolUNEMPLOYED!!!!!Kurla, Maharashtra, India AreaGo Back

पत्ता नाही अमुचा कोठेच या जगती

जिथे जाऊ तिथे अमानुषतेला पाय फुटती
स्थिर नाही "धर्म " राहून अधर्माच्या संगती
धर्मनिरपेक्ष स्वतास संबोधती


बुडाला धर्म बदलली आपुलकी
राहिले फक्त अन्याय करणारी खोटी धर्मनिरपेक्षता
त्यांनी हत्या केल्या काश्मिरी पंडितांच्या , रोज मारिती गोमातेस ,
गोवंशास , आम्ही हात उगारला तर म्हणतात" तुम्ही दंगली करता "
पत्ता नाही अमुचा कोठेच या जगती
जिथे जाऊ तिथे अमानुषतेला पाय फुटती
स्थिर नाही "धर्म " राहून अधर्माच्या संगती
धर्मनिरपेक्ष स्वतास संबोधती
शिवरायांचा चित्र आम्ही लावले तर आम्हाला अटक करतात
अल्ला मौलवींचे नाम जपतात .आपुल्याच राष्ट्रात शत्रूचा झेंडा फडकावतात
तरीही शासन गप्पच बसतात ....
हिंदूनेच निवडलेल शासन हिंदुनच डंख मारतय
धर्मनिरपेक्ष हिंदूच कारणीभूत याला .लक्षात घ्या
धर्मनिरपेक्षकांनो तुम्हीच केले खच्चीकरण तुमच्याच देशाचे धर्माचे
पत्ता नाही अमुचा कोठेच या जगती
जिथे जाऊ तिथे अमानुषतेला पाय फुटती
स्थिर नाही "धर्म " राहून अधर्माच्या संगती
धर्मनिरपेक्ष स्वतास संबोधती
आम्ही काही बोललो कि म्हणतात हिंदू कट्टर वाद धोकादायक देशासाठी
असे तुम्ही बोलता तेंव्हा तुम्हीच असता खरे आतंकवादी , आजही कसबाला पोसता तुम्ही
आमच्याच मतांवर राज्य करता अमुच्यावर
हाय रे भाग्या ह्या धर्मनिरपेक्ष हिंदूंना अक्कल दे देवा !
पत्ता नाही अमुचा कोठेच या जगती
जिथे जाऊ तिथे अमानुषतेला पाय फुटती
स्थिर नाही "धर्म " राहून अधर्माच्या संगती
धर्मनिरपेक्ष स्वतास संबोधती
जाती पातीत विभागले ह्यांनी आम्हास , आमचे बळ क्षीण करण्यासाठी
तेंव्हा तर तुम्हीच आहात देशद्रोही आणि धर्मद्रोही
दुष्काळात पर्यटन करुनी विचारांनी करता शेतकऱ्याला
खोटी आश्वासने देऊन बुडविता त्यांना .
पाण्यासाठी रडवून मृगजळ दाखवितात .....

गांधी हत्येचे कारण

गांधी हत्येचे कारण

July 11, 2013 at 1:41pm

PublicFriendsOnly MeCustomClose FriendsUran AreaSee all lists...FamilySharadashram Vidyamandir DadarMumbai, Maharashtra, India AreaUniversity of MumbaiSt. Xavier's College, MumbaiDr. T K Tope Arts and Commerce CollegeShardashram Vidyamandir High SchoolUNEMPLOYED!!!!!Kurla, Maharashtra, India AreaGo Back

गांधी हत्येचे कारण- नक्की वाचा ...
खून
खटल्याच्यावेळी न्यायमूर्ती खोसला यांनी नथुराम
गोडसे यांना त्यांचे निवेदन स्वतःच वाचावे
यासाठी परवानगी दिली होती. मात्र नथुराम
गोडसेंचे ते निवेदन भारत सरकारने प्रतिबंध
घालून प्रसिद्ध करण्यास मनाई केली होती.
या प्रतिबंधाच्या विरोधात नथुरामांचे भाऊ
आणि गांधी हत्येचे सहअपराधी गोपाळ गोडसे
यांनी ६० वर्षे न्यायालयीन लढाई केली.
परिणामस्वरूप सर्वोच्च न्यायालयाने हा प्रतिबंध
काढायला लावला आणि निवेदनाच्या प्रकाशनाला
न्यायालयात नथुराम गोडसे यांनी गांधीहत्येची जी १५० कारणे सांगितली होती. त्यांतली प्रमुख अशी --
1. अमृतसरच्या सन १९१९च्या जालियनवाला बाग हत्याकांडात झालेल्या नरसंहाराबद्दल जनरल डायर
यांना जबाबदार धरून त्यांच्यावर खटला चालवण्यात यावा अशी मागणी संतप्त जनतेकडून झाली होती. मोहनदास गांधी यांनी या मागणीला समर्थन देण्यास नकार दिला .
2. भगतसिंग राजगुरू आणि सुखदेव यांना दिलेल्या फाशी मुळे संतापलेली जनता गांधींकडे आशेनी बघत होती, की गांधीने यात हस्तक्षेप करून या तरुण देशभक्तांचे प्राण वाचवावे. पण गांधीनी भगतसिंहाच्या कृतीला अनुचित हिंसक
कार्यवाही म्हणून हस्तक्षेपास नकार दिला .
3. ६ मे १९४६ ला समाजवादी कार्यकर्र्त्यां­
च्या संमेलनात संबोधित करताना गांधीने मुस्लीम
लीगच्या हिंसेसमोर जनतेला आहुती देण्याचे
आवाहन केले होते.
4. महंमद अली जिना आणि इतर
राष्ट्रवादी मुस्लीम यांच्या विरोधाला न
जुमानता १९२१ मध्ये गांधीनी खिलाफत
आंदोलनाला आपले समर्थन जाहीर केले. तरी पण
केरळमध्ये मुसलमानांनी तिथल्या हिंदूंना मारहाण
केली, आणि जवळ जवळ १५०० हिंदू ठार मारले
गेले आणि २००० हिंदूना बाटवून मुसलमान केले.
गांधीनी याचा निषेध न करता याचे वर्णन खुदा के बहादूर बंदो कि बहादुरी असे केले.
5. गांधींनी अनेक वेळा राजा छत्रपती शिवाजी महाराज, महाराणा प्रताप, गुरु गोविंदसिंग यांना पथभ्रष्ट राष्ट्रभक्त म्हटले होते.
6. गांधीनी काश्मीरचे राजा हरिसिंग यांना काश्मीर मुस्लिम बहुल आहे म्हणून शासन सोडून काशीला जाऊन प्रायश्चित करण्यास सांगितले, आणि या उलट हैदराबादच्या निझामाला हैदराबाद हिंदू बहुल असूनही समर्थन दिले होते.
7. जिना यांना कायदे आझम ही उपाधी गांधींनीच
दिली होती
8. काँग्रेसच्या ध्वज निर्धारण समितीने १९३१
मध्ये चरखा अंकित असलेल्या भगवा रंगाच्या ध्वजाचा निर्णय घेतला होता, पण गांधींच्या हट्टामुळे ध्वज तिरंगी केला गेला
9. काँग्रेसच्या त्रिपुरा अधिवेशनात नेताजी सुभाषचंद्र बोस यांना बहुमताने अध्यक्ष
निर्वाचित केले गेले होते. पण गांधींचे समर्थन
पट्टाभि सीतारामय्या यांना असल्यामुळे
आणि सुभाषबाबूंनी त्यांना नेहमीनेहमी होणाऱ्या विरोधामुळे आणि गांधींच्या असहयोगामुळे राजीनामा दिला.
10. लाहोर काँग्रेसमध्ये पण सरदार वल्लभभाई
पटेल हे बहुमताने निवडून आले असूनही केवळ
गांधींच्या हट्टामुळे हे पद जवाहरलाल नेहरू
यांना दिले गेले.
१४-१५ जून १९४७ ला दिल्लीमध्ये
झालेल्या अखिल भारतीय काँग्रेस समितीमध्ये
भारताच्या फाळणीचा निर्णय अस्वीकृत होणार
होता, पण गांधींनी तिकडे जाऊन ऐन वेळेस
विभाजनाला आपले समर्थन जाहीर केले.
या आधी त्यांनीच म्हंटले होते की विभाजन हे
माझ्या प्रेतावरच होईल .
11. जवाहरलाल नेहरूंच्या अध्यक्षतेखाली मंत्रिमंडळाने सोमनाथ मंदिर पुनर्निर्माण सरकारी खर्चाने होणार हा प्रस्ताव पारित केला होता. पण गांधी हे मंत्रिमंडळाचे सदस्य नसताना देखील
त्यांनी हा प्रस्ताव फेटाळण्यास भाग पाडले,
आणि त्याच वेळेस दिल्लीमधील मशिदीची दुरुस्ती सरकारी खर्चाने व्हावी यासाठी १३ जानेवारी १९४८ ला उपोषण करून सरकारवर दबाव आणला.
12. पाकिस्तानातून आलेले हिंदू निर्वासितांनी जेव्हा मशिदीत तात्पुरता आसरा घेतला तेव्हा गांधीने लहान पोरे, महिला, वृद्ध अशा सर्वांना बाहेर काढून भर थंडीत रस्त्यावर राहण्यास भाग पाडले.
13. ऑक्टोबर १९४७ ला जेव्हा पाकिस्तानने
काश्मीरवर अचानक हल्ला केला तेव्हा पाकिस्तानला ५५ कोटी रुपये न देण्याचा मंत्रिमंडळाच्या प्रस्तावाला आपला विरोध आहे हे
दाखवण्यासाठी गांधींनी परत उपोषण करून
ही राशी भारताच्या हिताविरुद्ध पाकिस्तानला देण्यास सरकारला बाध्य केले.
मृत्युदंड-
नथुराम गोडसे आणि सहआरोपी नारायण आपटे
यांना १५ नोव्हेंबर १९४९ ला पंजाबमधील
अंबाला जेलमध्ये फाशी देण्यात आले. त्यांचे
अंतिम शब्द असे होते, " जर आपल्या मातृभूमीसाठी भक्तिभाव ठेवणे पाप असेल तर मी ते पाप केले आहे, आणि जर मी हे पुण्य केले असेल तर या पुण्यावर मी माझा नम्र अधिकार आहे असे जाहीर करतो.!!
( नथुराम विनायक गोडसे यांचा जन्म १९ मे
१९१० ला भारताच्या महाराष्ट्र राज्यात
पुण्याजवळ बारामती येथे झाला होता.)

mothya prmanavar share kara...

बळीराजाच्या देशी आम्हा शेतकऱ्यांस किंमत नाही !

बळीराजाच्या देशी आम्हा शेतकऱ्यांस किंमत नाही !

May 13, 2012 at 11:21pm

PublicFriendsOnly MeCustomClose FriendsUran AreaSee all lists...FamilySharadashram Vidyamandir DadarMumbai, Maharashtra, India AreaUniversity of MumbaiSt. Xavier's College, MumbaiDr. T K Tope Arts and Commerce CollegeShardashram Vidyamandir High SchoolUNEMPLOYED!!!!!Kurla, Maharashtra, India AreaGo Back

जगण्याचा अंत प्रवाह ....
मनात येत राहून राहून ......
ग्लोबलायझेशन नावाची साथ पसरतेय वेगानं
आधीच सोलून निघालेल्या शेतकऱ्यांची दुखः पसरली सर्व देहावरती
समग्र शिन हलका केला आकाशातल्या काळ्या मेघांनी
माती जन्माची सोबती ,काय बाई जीव खाती
माणसांचा कोप करावा तसा हा पावसाळा
भोगवादी राजकारणी अडवितात आमुचे पाणी
इथ रामा सारखा कार्यकर्ता मातीआड झाला .
पवनेच पाणी गेल .नशिबी मृत्यू आला ..
शेतकऱ्यांचे कष्ट पाहवत नाही शेतजमीन गेली
धरणांच्या उत्पतीसाठी ..आम्हावर पोलिसांनी गोळीबार केला .
नाही आला कुणी राजकारणी मदतीसाठी
.शेवटी काळाल बळीराजाच्या देशी आम्हा शेतकऱ्यांस किंमत नाही !

हिंदुस्तानाला नितीमत्तेची उणीव भासत आहे

हिंदुस्तानाला नितीमत्तेची उणीव भासत आहे

October 23, 2013 at 2:06pm

PublicFriendsOnly MeCustomClose FriendsUran AreaSee all lists...FamilySharadashram Vidyamandir DadarMumbai, Maharashtra, India AreaUniversity of MumbaiSt. Xavier's College, MumbaiDr. T K Tope Arts and Commerce CollegeShardashram Vidyamandir High SchoolUNEMPLOYED!!!!!Kurla, Maharashtra, India AreaGo Back

ज्या  लोकांच्या गरजा कमी असतात , जे कोणत्याही अमिषाला बळी पडत नाही त्यांना कुणाचा बाप हि विकत घेऊ शकत नाही किंवा ते कोणत्याही दबावाला जुमानत नाहीत ……।

माननीय दिवंगत पंतप्रधान लालबहादूर शास्त्री यांनी महाशक्ती  अमेरिकेच्या दबाव तंत्राला बळी न पडता , अन्न धान्याची टंचाई असलेल्या काळात स्वत पासून फक्त एक वेळ जेवण करण्याचा जो निर्णय घेतला तो मोहनदास गांधींच्या सत्याग्रहाच्या निर्णयापेक्षा कित्त्येक पटीने महान होता ! त्याच नीतिमत्तेच्या आणि हिंदुस्थानी जवानांच्या शौर्याने पाकिस्तानचा पराभव केला .......
आज  त्या  नितीमत्तेची हिंदुस्तानाला   उणीव  भासत आहे ……कारण ती नित्तीमत्ता आज कालच्या सत्ताधीशांमध्ये ०.००००००००१% एवढी सुद्धा राहिली नाही आहे .


लालबहादूर शास्त्री (रोमन लिपी: Lal Bahadur Shastri) (२ ऑक्टोबर, इ.स. १९०४ - ११ जानेवारी, इ.स. १९६६) हे भारतीय स्वातंत्र्यलढ्यातील स्वातंत्र्यसैनिक व भारतीय प्रजासत्ताकाचे दुसरे पंतप्रधान होते. ९ जून, इ.स. १९६४ रोजी यांनी पंतप्रधानपदाची सूत्रे हाती घेतली. यांच्या कार्यकाळात इ.स. १९६५सालचे दुसरे भारत-पाकिस्तान युद्ध घडले. सोव्हियेत संघाच्या मध्यस्थीने पाकिस्तानबरोबर युद्धबंदीचा ताश्कंद करार करण्यासाठी ताश्कंद (तत्कालीन सोव्हियेत संघात, वर्तमान उझबेकिस्तानात) येथे दौऱ्यावर असताना ११ जानेवारी, इ.स. १९६६ रोजी यांचा हृदयविकाराचे दोन झटके येऊन मृत्यू झाला.

जीवन
२ ऑक्टोबर, इ.स. १९०४ साली वाराणसी येथे एका गरीब, प्राथमिक शिक्षकाच्या घरी त्यांचा जन्म झाला. ते दीड वर्षांचे झाले तेव्हा त्यांचे वडील निधन पावले. माता रामदुलारी आपल्या मुलांना पदराखाली घालून माहेरी आली. प्राथमिक शिक्षण मिर्झापूर येथे तर माध्यमिक शिक्षण वाराणशीला झाले. तेथे त्यांना निल्कामेश्वर प्रसाद असे पितृतुल्य गुरू भेटले. त्यांनी  लोकमान्य टिळक, लाला लजपतराय यांच्या जीवनदर्शनाचे तज्ञ्ल्त्;व त्यांना समजाविले.
वयाच्या अकराव्या वर्षी बनारस हिंदू विश्वविद्यालयाची किनशिला बसविण्यासाठी आलेले गांधीजी त्यांना दिसले. तिथे त्यांच्या गाजलेल्या भाषणाने ते भारावून गेले. मग त्यांनी गांधीजींची पाठ सोडली नाही. चंपारण्य सत्याग्रह, रौलेट अ‍ॅक्ट, जालियनवाला हत्याकांड इत्यादी घटनांचे प्रतिसाद त्यांच्या मनात घर करून बसले. विदेशीवर बहिष्कार, स्वदेशीचा वापर यातच लालबहादूर गुंतले व त्यातून सुटताच पुन्हा विद्यापीठात दाखल झाले. काशी विद्यापीठाचे 'शास्त्री' झाले.( त्यांचे मूळ आडनाव 'श्रीवास्तव' हे होते.) 'सर्व्हटस ऑफ दि पीपल्स' सोसायटीचे सदस्य झाले. शैक्षणिक आणि सामाजिक सुधारणा हे त्यांचे ध्येय होते. समानतेचे सूत्र होते. इ.स. १९२८ साली लाला लजपतराय गेले व पुरूषोत्तमदास टंडन सोसायटीचे अध्यक्ष झाले. ते अलाहाबादला दाखल झाले. त्यांचीच अध्यक्ष म्हणून निवड झाली. विधायक कार्यकत्र्यांची ती पाठशाळाच होती. आचार्य नरेंद्र देव, आचार्य कृपलानी, डॉ. भगवानदास, डॉ. संपूर्णानंद, श्रीप्रकाश यांचा परिचय व मैत्री झाली.
नेहरू, शास्त्रीना कॉंग्रेसचे मवाळ धोरण मान्य नव्हते. इ.स. १९३७ मध्ये सत्याग्रह करून ते कारावासात गेले. सत्तेची लालसा नव्हती; पण इ.स. १९४६ साली निवडणुका झाल्या. ते गोविदवल्लभ पंतांचे सेेक्रटरी झाले. पंत गेल्यावर ते उत्तर प्रदेशचे मुख्यमंत्री झाले. इ.स. १९५१ साली मध्ये त्यांनी पं. जवाहरलालजींनी त्यांना काॅंग्रेसचे सचिव केले. इ.स. १९५६ साली त्यांना रेल्वेमंत्रीपद दिले. पण एका अपघाताची नैतिक जबाबदारी घेऊन त्यांनी त्या पदाचा राजिनामा दिला. इ.स. १९५७ मध्ये त्यांनी कॉंग्रेसला निवडणुका जिंकून दिल्या. २७मे, इ.स. १९६४ला नेहरू गेले. त्यानंतर लालबहादूर एकमताने पंतप्रधान झाले. पाकिस्तानला ही सुसंधी वाटली. पाकिस्तानने भारतावर आक्रमण केले. 'जय जवान, जय किसान' हा घोषणामंत्र वातावरणात निनादला. भारताने पाकिस्तानला नमविले. [युनो]]ने युद्धबंदी केली. रशियाने मध्यस्थी केली. १० जानेवारी, इ.स. १९६६ रोजी ह्रदयविकाराच्या तीव्र झटल्याने त्यांची जीवनज्योत मालवली. त्यांनी देशासाठी केलेल्या महत्त्वपूर्ण कार्यासाठी त्यांना मरणोत्तर भारतरत्न पुरस्काराने गौरवण्यात आले.

मृत्यूविषयी प्रवाद
शास्त्रींवर विषप्रयोग झाल्याचा आरोप त्यांच्या पत्नी ललिता शास्त्रींनी सातत्याने केला. मृत्यूनंतर त्यांचे शरीर काळेनिळे पडले होते हा त्यांच्यावरील विषप्रयोगाचा पुरावाच असल्याचे अनेकांचे मत आहे. शास्त्रींच्या रशियन स्वयंपाक्याला त्यांच्यावर विषप्रयोग केल्याच्या आरोपावरून अटकही करण्यात आली होती, मात्र नंतर त्याची निर्दोष सुटका करण्यात आली. इ.स. २००९ साली अरूण धर यांनी माहितीहक्काच्या कायद्यानुसार पंतप्रधान कार्यालयाकडे शास्त्रींच्या मृत्यूचे कारण जाहीर करण्याची विनंती केली. पण पंतप्रधान कार्यालयाने ही विनंती फेटाळून लावली. त्यासाठी कारण देताना यामुळे आपले इतर देशांशी असलेले संबंध बिघडण्याची शक्यता, देशात हिंसाचार उफाळून येण्याची शक्यता आणि संसदेच्या विशेषाधिकाराचा भंग होऊ शकतो असे नमूद करण्यात आले. पंतप्रधान कार्यालयाने शास्त्रींच्या मृत्यूबाबत एक दस्ताऐवज आपल्याकडे असल्याचा दावा केला, मात्र तो उघड करण्यास नकारही दिला. तसेच त्यावेळच्या सोवियत रशियाने शास्त्रींचे पोस्टमॉर्टेम न केल्याचे मान्य केले. पण, शास्त्रींचे वैयक्तिक डॉक्टर आर. एन. चुग आणि काही रशियन डॉक्टरांनी केलेल्या तपासणीचा अहवाल आपल्याजवळ असल्याचे मान्य केले. आपल्याकडील कोणताही दस्तऐवज नष्ट केलेला नाही वा गहाळ झालेला नाही हेसुद्धा पंतप्रधान कार्यालयाने नमूद केले. मात्र भारताने त्यांच्या पार्थिवाचे पोस्टमॉर्टेम केले वा नाही, तसेच शास्त्रींच्या मृत्यूबाबत कोणतीही दुर्घटना घडवून आणण्यात आली होती वा कसे याबाबत कोणतीही प्रतिक्रिया जुलै, इ.स. २००९ पर्यंत तरी गृहमंत्रालयाने दिलेली नाही.

जगजेत्ता

जगजेत्ता

December 5, 2013 at 9:41pm

PublicFriendsOnly MeCustomClose FriendsUran AreaSee all lists...FamilySharadashram Vidyamandir DadarMumbai, Maharashtra, India AreaUniversity of MumbaiSt. Xavier's College, MumbaiDr. T K Tope Arts and Commerce CollegeShardashram Vidyamandir High SchoolUNEMPLOYED!!!!!Kurla, Maharashtra, India AreaGo Back

"आत्मविश्वास , हेच महत्वाच सूत्र . आपण  जिंकणारच नाही  अस तुम्हाला वाटल तर तुम्ही जिंकणारच नाही कारण आपला प्रतिस्पर्धी कसा थोर आहे ,कसा जिंकतो याचा विचार तुम्ही करत बसाल आणि ऐन मोक्याच्या क्षणी पळपुटे पणा कराल . प्रतिस्पर्ध्याला आदर बिदर दाखवायचाच नसतोच . आपल्याला संधी दिसते , पण त्यापलीकडची संधी पहायची सवय लागायला हवी . मी पटावर जे खेळतो  त्यावर माझा पूर्ण विश्वास असतो . मी चुकतो तेंव्हा मी स्वताला दोष देत बसत नाही . स्वताला कमी लेखण्यापेक्षा, स्वताला शहाण समजलेल जास्त बर !"

   जगजेत्ता

क्षत्रियत्व रक्तातच असत !

शुध्द आगर्यांचे शुद्ध रक्त ……योद्ध्ये शेती मीठ पिकवू, लागले ,म्हणून काय ते शुद्र बनत नाही क्षत्रियत्व रक्तातच असत !

December 18, 2013 at 9:20pm

PublicFriendsOnly MeCustomClose FriendsUran AreaSee all lists...FamilySharadashram Vidyamandir DadarMumbai, Maharashtra, India AreaUniversity of MumbaiSt. Xavier's College, MumbaiDr. T K Tope Arts and Commerce CollegeShardashram Vidyamandir High SchoolUNEMPLOYED!!!!!Kurla, Maharashtra, India AreaGo Back

सैनिकांचे शेतकरी,आगरकरि  झाले परुंतु रक्त तेच आहे ना
उसळणारच !

आगरी
 – यांस आगळे कुणबी असेंहि म्हणतात. हे अजून मराठ्यांत मिसळले नाहींत. राजा बिंब यानें ती सरकारची विनंति मान्य करून आपलें सर्व सैन्य घेऊन ठरल्याप्रमाणें दिल्लीहून येणाऱ्या मुसुलमान सरदारास ठाण्याजवळ येऊन मिळाला. मुसुलमान सरदरानें पश्चिमेच्या बाजूनें जाऊन गडावर स्वारी करावी, व लढाईस सुरवात झाली म्हणजे राजानें आपले लोक घेऊन पूर्वेकडील बाजूनें गड चढून हल्ला करावा असें ठरलें होतें. त्याप्रमाणें दोघेहि चाल करून गेले. पश्चिमेच्या बाजूस लढाईस सुरवात झाल्याबरोबर राजा बिंबानं आपल्या सर्व लोकांसह गड चढून छापा घातला; व गडावरील सरदारांचा मोड करून त्यास पकडून दिल्लीहून आलेल्या सरदाराबरोबर त्यास दिल्लीस पाठवून दिलें व आपण गडावर राहून राज्यकारभार पाहू्ं लागला. कांहीं दिवसांनीं त्यानें चौल व आबास सासवणें येथील राज्यें जिंकलीं. आसपास कोणी शत्रू नसल्यामुळें राजानें परत जाण्याचा बेत रहित करून तेथेंच कायमचें राज्य स्थापण्याचें ठरविलें. त्यच्या सैन्यासहि हा बेत पसंत पडून तें तेथेंच राहिलें. शांततेच्या वेळीं इतक्या मोठ्या सैन्याची जरूर नसल्यामुळें राजानें पुरेसे लोक पदरीं ठेवून बाकींच्यांनां मिठागरें बांधून दिलीं व जरूर त्या ठिकाणीं गांवठाणें बसवून तेथें वसाहत करण्यास सांगितलें. मिठागराचे उत्पन्न चांगलें व किफायतशीर असल्यामुळें मुंगीपैठणास जाण्यापेक्षा येथेंच राहणें या लोकांस अधिक आवडलें. राजा बिंबानंतरहि त्यचे वंशज हें राज्य पुष्कळ वर्षे सुरळीतपणें चालवीत होते
पुढें हळूहळू मिठागरें व वसाहती वाढत जाऊन आगरी लोकांची वसति कुलाबा जिल्ह्यांतील अलीबाग, पेण, पनवेल, कर्जत, रोहों व माणगांव तालुक्याचा थोडा भाग येथे व जंजिरा व ठाणें जिल्ह्याचा बराच भाग या ठिकाणीं पसरत गेली. जेथें खारटपणाचा भाग आहे तेथें व त्याच्य लगतच्या प्रदेशांतच फक्त आगरी लोकांची वसति पसरलेली आहे, याचें कारण असें दिसतें कीं मिठागराचा धंदा चागंला व किफायतशीर वाटल्यामुळें राजाबिंबोंन मिठागरें बांधून दिलीं तीं त्याच्या बरोबर असलेल्या लोकांसच पिकविण्याचा हक्क दिला असावा व त्यामुळें दुसऱ्या लोकांचा या धंद्यांत शिरकाव झाला नसावा असें दिसतें. याप्रमाणें हा धंदा आगरी जातींत पिढयानुपिढया चालत आलेला आहे असें हल्लीच्या स्थितीवरूनहि स्पष्ट दिसत आहे. नवीन आलेल्या लोकांचा मुख्य धंदा आगराचा होऊन राहिल्यामुळें व अपरिचितपणामुळें त्यांच्या जातींचें नांव मूळच्या लोकांस माहीत नसल्यामुळें मूळचे लोक ह्या नवीन लोकांस आगरी, या नांवानें संबोधूं लागले
व पुढें हेंच नांव त्या विशिष्ट लोकांच्य जातीचें नांवें धंद्यांवरून पडेलेली आहेत या तत्वास धरूनच या जातीचा आगर पिकविण्याचा मुख्य धंदा झाल्यामुळें या जातीस आगरी हें नांव पडलें

शुध्द आगर्यांचे शुद्ध रक्त ……योद्ध्ये शेती मीठ  पिकवू, लागले ,म्हणून काय ते शुद्र बनत नाही क्षत्रियत्व रक्तातच असत !

संघ आणि हिंदु समाज वेगळा नाही.

संघ आणि हिंदु समाज वेगळा नाही.

January 13, 2014 at 5:54pm

संघस्थापने नंतर जेव्हा पहिल्यांदा हिंदु मुसलमान दंगलीत हिंदुनी मुसलमानांना चोप दिला तेव्हा त्यानंतर संघाचे हिंदु समाजाकडुन उत्स्फुर्त स्वागत झाले. त्यानंतर नागपुरच्या जवळच्याच विभागात मुसलमानांची दंडेली वाढु लागली त्यावेळी तिथल्याच एका परीचीताने प. पु. डॉक्टरजींना त्या मुसलमानांचा बंदोबस्त करण्यासाठी तुमचे स्वयंसेवक पाठवुन द्या असे सांगीतले.  त्यावेळी डॉक्टरजींनी सांगीतले की, “ संघ म्हणजे संघटीत गुंडांची टोळी नव्हे. जी प्रत्येक ठिकाणी हिंदु विरोधकांचा बंदोबस्त करेल. तुम्ही स्थानिक हिंदुना संघटीत करा. त्यांना आत्मरक्षणाचे शिक्षण स्वयंसेवक देतील. त्यांनी स्वतःचे रक्षण स्वतः करायला हवे.”

खरं तर संघाच्या या आद्य सरसंघचालकांनी संघाचे ध्येयच या घटनेतुन सांगीतले आहे. संघ ही हिंदुंचीच परंतु हिंदुंपासुन वेगळी अशी संघटना नाही. तर संघ या समाजाचाच भाग आहे. आणि हा समाज या संघाचा भाग आहे. “ज्यावेळी समस्त हिंदु समाज संघाच्या एक राष्ट्रीय भावनेने भारला जाईल, आपापसातील समस्त भेद विसरुन हिंदु समाज एक होईल त्यावेळी संघाचे वेगळे अस्तित्व उरणार नाही आणि त्याची गरज देखील असणार नाही.” असे एकदा आदरनीय गोळवलकर गुरुजी बोलले होते. संघाचे ध्येय, संघविचार आज स्वयंसेवकांच्या मनात घर करुन बसले आहेत, पन दुर्दैवाने स्वतःला कट्टर हिंदुत्ववादी म्हणवनारे मात्र संघाचे हे ध्येय समजुन न घेता संघावरच टिका करत आहेत. त्यात “त्यांचा काय स्वार्थ आहे?” ते श्रीकृष्ण जाणो.

काल एक जण विचारत होता की, माजी सरसंघचालक सुदर्शनजी यांच्यावर बिग्रेड्च्या काही कार्यकर्त्यानी चप्पल भिरकावली, त्याचा सुड संघ का घेत नाही?

मला एक कळत नाही, हे बिग्रेडी म्हणजे कोण हो? आमचेच वाट चुकलेले भाऊ ना? की ते आकाशातुन कोसळलेत? मान्य आहे की, आज ते काही स्वार्थी लोकांच्या नादी लागुन स्वधर्म, स्वसमाज या विरोधात बोलत आहेत. पण ते जे बोलत आहेत ते १००% चुकीचे आहे का? आमच्या समाजात आज भेदाभेद नाही आहेत का? आमच्या समाजात आजही आडनावावरुन माणसाची जागा ठरवली जात नाही का? आज आमच्या धर्मात चुकीच्या प्रथा अस्तित्वातच नाहीत का? धर्माच्या नावाखाली स्त्रियांचे शोषण आज आमच्या समाजात होतच नाही का?

मग अशावेळी एखाद्या संघट्नेने स्वतःचा स्वार्थ साधण्यासाठी शोषणमुक्त, भेदभावमुक्त समाजाचे स्वप्न या तरुण हिंदु मनाला दाखवल्यामुळे ते जर अशा लोकांच्या नादी लागले तर त्यात चुक फक्त त्यांचीच आहे का? भले संभाजी बिग्रेड, बामसेफ या तरुण मुलांना फसवत असतील पण ज्या कारणामुळे ही मुले या संघट्नांच्या नादी लागलीत ते कारण चुकीचे आहे का? त्या मुलांचे शोषणमुक्त, भेदभावमुक्त समाजाचे स्वप्न चुकीचे आहे का?

अशावेळी जीथे आपलेच दात आणि आपलेच ओठ अशी परिस्थीती आहे तिथे संघाने या मुलांवर सुड घ्यायचा का? का? तर त्यांचे विचार वेगळे आहेत म्हणुन? की ते आपले कार्यकर्ते नाहीत म्हणुन? मला वाटतं इथे ते आमचे कार्यकर्ते आहेत किंवा नाहीत यापेक्षा ते तरुण वाट चुकलेले आमचेच हिंदु बांधव आहेत हे जास्त महत्वाचे आहे. त्यांच्यावर सुड उगवण्यापेक्षा परत त्यांना आपल्या विचारधारेत कसे आणता येईल? याचा विचार व्हायला हवा. आणि असे न करता त्यांच्यावर सुड उगवायल गेलो तर आणखी एक शत्रु आपण आपल्या घरात निर्माण करु.

राहीला प्रश्न तर आपल्या या हिंदु भावंडांची माथी भडकवनारे खेडेकर, कोकाटे, गायकवाड यांच्यासारख्या लोकांचा बंदोबस्त करण्याचा………….. तर आपण यांना फटके दिले तरी यांचा लगेच महात्मा केला जाईल. चौकाचौकात या विकाऊ माणसांचे पुतळे उभे केले जातील. त्यांनी स्वार्थापोटी समाजात जी विषपेरणी केली आहे त्याला तरारुन कोंब फुटतील. समाज-मन दुभंगलेले राहील. याला उत्तर म्हणुन या लोकांचा खोटारडेपणा, पैश्यासाठी आत्मा विकणारी यांची स्वार्थी वृत्ती फसलेल्या हिंदु तरुणांसमोर आणायला हवी. एकदा का आपली फसवणुक झाली आहे हे या भाबड्या तरुणांना कळले की या लोकांचा बंदोबस्त ते स्वतः करतील. अर्थात ह्याला किती वेळ जाईल हे माहीत नाही. पण आपल्या घराचेच दोन भाग करण्यापेक्षा थोडी वाट बघितलेली नक्किच चांगली.

राहीला प्रश्न – संघ आज ७५ वर्षांपेक्षा जास्त वेळ कार्यरत असुन संघाला हिंदुराष्ट्र का निर्माण करता आले नाही? तर सरळ साधे उत्तर आहे कि आज या देशात केवळ हिंदु आणि मुस्लिम हे दोनच समाज आहेत का? आमच्या पुर्वजांनी धर्माच्या नावावर ज्यांच्यावर अत्याचार केले आणि त्या अत्याचाराला कंटाळुन ज्यांनी धर्मांतरण केले तो बौद्ध समाज आमच्या देशात नाही का? उद्या जर संघाने भारताला हिंदु राष्ट्र बनवण्याचा प्रयत्न केला तर हा समाज शांत बसणार आहे का? तो बंड करुन उठणार नाही का? मुस्लिम आणि ख्रिश्चन समाज काय करेल हे वेगळे सांगायला नकोच. पण जो बौद्ध समाज भारताला आपली मातृभुमी मानतो त्या समाजाशीच आपण युउद्ध करायचे? म्हणजे घराचा ताबा मिळावा म्हणुन एका भावाने दुसर्या भावाचा गळा दाबायचा? कशासाठी? आपल्या पुर्वजांनी केलेल्या चुका विसरुन त्या समाजाला आपण आपलेसे नाही करु शकत का?

अशावेळी देशांतर्गत जी यादवी निर्माण होईल, अर्थव्यवस्था मोडकळीस येईल त्याचा कोणी विचार केला आहे का? इथे साला लोकांना स्वतःचे पोट भरताना स्वतःचा शेजारी जिवंत आहे कि नाही हे बघायला वेळ नाही तो हिंदु समाज अशावेळी कसा वागेल? त्या परीस्थीतीला तोंड देण्यास या संघावर टीका करणार्या स्वयंघोशीत हिंदु संघटना सक्षम आहेत का? बाबरी आंदोलनाच्या वेळी हिदु वोट बॅंक कॅश करायला आणि बाबरीचे श्रेय घ्यायला भाजप बाबरी आंदोलनात उतरला. त्यामुळे स्वदेशी जागरण मंच एकटा पडला. परिणामस्वरुप बहुसंख्य ग्रामीण भागात राहणारा हिंदु समाज २० वर्षे मागे गेला. ते चट्के आजही तो हिंदु समाज विसरला नाहीये.

राष्ट्रनिर्मिती म्हणजे बाहुल्यांचे लग्न नव्हे. पिढ्या न पिढ्या जेव्हा राष्ट्रनिर्मीतीच्य एकाच ध्येयाने एकत्र येऊन संघर्ष करतात तेव्हा कुठे राष्ट्राचा पाया उभारला जातो. आज स्वातंत्र्य मिळुन ६० पेक्षा जास्त वर्षे होऊन देखील आमच्या देशाची समाधानकारक प्रगती साधता आली नाही कारण तत्कालीन आमच्या नेत्यांपुढे फक्त स्वातंत्र्य मिळवणे एवढाच हेतु होता. त्यानंतर नवोदीत राष्ट्राच्या उन्नतीसाठी काय केले पाहीजे याचा विचार कोणत्याही राजकिय नेत्याने केला नव्हता. त्यामुळेच आमचा देश भ्रष्ट आणि लाचखोर लोकांचा देश बनला आहे. आम्हाला जे हिंदुराष्ट्र बनवायचे आहे ते असेच भ्रष्ट, लाचखोर, स्वार्थी लोकांचे राष्ट्र बनवायचे आहे का? आम्हाला मुसलमानांसारखे आमचा देव महत्वाचा, राष्ट्र जगले काय किंवा मेले काय? अशा विचारांच्या लोकांचे राष्ट्र बनवायचे आहे का?

सरसंघचालक म्हणाले की, “देवी देवता गुंडाळुन ठेवा.” लगेच स्वतःला हिंदुत्ववादी म्हणवणा-या संघट्नांच्या पोटात गोळा उठला. काय चुकीचे बोलले? आज आमचा देश चारी बाजुंनी शत्रुंनी वेढला जातोय, चिनचे सैन्य पाकिस्तान – भारत सिमेवर बंकर्स खोदत आहे, श्रीलंकेने त्यांचे हवाई तळ भारताविरुद्ध कारवाई करण्यास सोपे जावे म्हणुन चिनला वापरायला दिले आहेत. नेपाळ माओवाद्यांच्या ताब्यात गेलाय. ब्रम्हदेशाशी आमचे चांगले संबंध राहीले नाहीत. पाकिस्तान, बांग्लादेश यांचा तर विचारच सोडुन द्या. अशा तर्हेने आपला देश चारी बाजुनी वेढला गेला असताना आम्ही देवदेवतांचे पुजन करायला हवे कि शस्त्रांचे पुजन करायला हवे? जर हा देशच आपला राहीला नाही तर आपल्या देवी देवतांना कोण विचारणार? पुजा अर्चा करण्यासाठी देवळे तरी जागेवर राहतील का?

संघावर टीका करण्यापेक्षा जरा या सगळ्या गोष्टींचा विचार करावा. संघ म्हणजे हिंदु समाजापासुन वेगळी अशी हिंदुंची संघटना नव्हे. संघ हा या समाजाचाच भाग आहे. हिंदु धर्माने जगाला जी सुंदर आणि शाश्वत जिवनमुल्ये दिली आहेत तीच मुल्ये संघ जपतोय आणि समाजात त्यांचे प्रसारण करत आहे. संघ आणि हिंदु समाज हे वेगवेगळे नसुन या एकाच नाण्याच्या दोन बाजु आहेत. ज्या दिवशी या दोन बाजु परस्परांत एकरुप होतील त्यादिवशी संघाचे अस्तित्व संपलेले असेल. आणि तुमच्या आमच्या स्वप्नातले हिंदुराष्ट्र जन्माला असेल.



टिप – देव, देश, धर्मासाठी संपुर्ण आयुष्याचा होम करणार्या अनेक पिढ्या ज्या संघाने हिंदु समाजाला दिल्या त्या संघाला रिटायरमेंटनंतर फावला वेळ घालवण्यासाठी हिंदुत्वाच्या कार्यात आलेल्या व्यक्तीने सल्ले द्यायला सुरुवात केल्यामुळे हा लेखनप्रपंच मांडावा लागला.

Будущее - не время, а пространство... Читая М. Бахтина

Будущее - не время, а пространство... Читая М. Бахтина

February 3, 2014 at 10:08pm

По мнению М. Бахтина, «будущее – желанное и должное».
 «В будущем находится наш центр тяжести», - пишет он.
Это трудно представить, потому что выходит, что искомое равновесие где-то там, а мы в настоящем стоим как бы на одной ноге.
То есть дело не во времени, согласно которому будущее – часть его потока (вчера-сегодня-завтра), а в пространстве.
Время не нуждается в равновесии. Оно циклично.
В равновесии нуждаются пространственные формы.
Я рискну высказать абсолютный парадокс.
БУДУЩЕЕ - НЕ ВРЕМЯ, А ПРОСТРАНСТВО.
Пространство – как понимание мира, зрение мира (проницаемость, фокусы, ориентиры), система мира и картина мира – это и есть будущее.
Именно потому в нём центр тяжести и наше равновесие.
Наше искомое гармоническое равновесие с миром.
Не надо никуда бежать, чего-то ждать, потому что всё уже здесь.
В частях ли, в образах, в ощущениях…
Здесь и сейчас означает «будущее-сейчас».
Итак, то, что мы называли «завтра» - это пространство.
И само не придёт.
Оно может быть только построено, создано, сотворено, вынянчено, соткано. То есть нынешней сейчасной долей к доле и так до результата.
И ждать будущего бесполезно.
Придёт то, что было сегодня и вчера. Вот в чём злая шутка.
Именно сейчас и здесь обретаются границы, здесь вершится любовь (не завтра), ответственность за всё, ответность на всякий вопрос и сакральное ощущение Родины.
Обустроенное и населённое нами пространство – и есть наше будущее.
И это особенно ясно представимо, когда мы касаемся судьбы своей страны и своей земли.
Потому что творимое насилие над ней сейчас – наше будущее.
А нашествие дилетантов во власти и обман общества – тоже наше будущее.
И драма культуры, именуемая постмодерном, - будущее.
И потому – надо познать место своё.
И это станет будущее.
Не рискованное будущее, а место силы, пространство мира и образ лада.
Или место слабости, поле войны и образ уродства.
Вот примерно так.
*Цитаты М. Бахтина из предисловия к статье 1924 года «Автор и герой в эстетической деятельности. Проблема отношения автора к герою».

१० मनपथ म्हणजेच रताळ्यांची चाळ.

१० मनपथ म्हणजेच रताळ्यांची चाळ.

February 4, 2014 at 6:32pm

बाबल्याच्या काकान त्येका मुंबयत काम बघीतलान आणि मालवणातल्या मोकळ्या वातावरणातलो बाबलो मुंबयत इलो. काकान त्येची –हावची सोय १० मनपथवर केलेली असल्या कारणान त्येका फक्त थय जावन कामावर हजर –हवचा हुता. तसा बाबल्याचा शिक्षाण जेमतेमच. १०वी पास झालो आणि बाबल्यान शाळेक रामराम केल्यान. बाबलो तसो सरळ मनाचो पन त्वांड उघडल्यान की समोरचो माणुस “शीरा इली तुझ्या तोंडार” असा म्हणल्याबिगार –हावचो नाय. जा काय असात ता त्वांडावर ह्यो बाबल्याचो शिरस्तो. त्येच्यामुळा त्येका गावात लोका “फाटक्या तोंडाचो बाबलो” म्हणान सुद्धा वळखीत हुती. बाबल्याचो बापुस बाबलो सातवीत असतानाच वारलो. आवशीन बाबल्याच्या बापसाच्या दुकानाच्या आधारार बाबल्याचो आणि बाबल्याच्या बहिनिचो म्हनजे बेबल्याचो सांभाळ केलान. बाबल्याचा शिक्षणात मन रमात नव्ह्ता म्हणान त्येना १० वी नंतर शाळा सोडल्यान आणि दुकानार आवशीक मदत करुक लागलो. कायव वर्षान त्येच्या काकान त्येका मुंबयत एका प्रेसमधली नोकरी बघितल्यान आणि बाबल्याक मुंबयक येवाक सांगितल्यान. आणि मग ह्यो बाबलो मुंबयक इलो.

रेल्वे स्तेशनार काका बाबल्याक घेवक इलो आणि गावची खुशाली सांगुन झाल्यार बाबलो काकाच्या मागना चालत –हवलो. लोकल ट्रेनच्या गर्दीतना बॉडी मसाज घेवव बाबलो आणि काका उतारले. काका बाबल्याक दादर स्टेशनची म्हायती सांगत हुतो आणि बाबलो गप गुमान बघात चाललो हुतो. येक गोष्ट बाबल्याक जाणवली गावच्या लाल मातीतलो ओलावो हय न्हवतो. हुतो तो फक्त सिमेंट आणि रेतीचो खडबडीतपना. लोकांका बाजुचो माणुस दिसत न्हवतो. दिसत हुतो तो फक्त रेल्वेचो इंडिकेटर. स्टेशनाच्या भायर येवान काकान टॅक्सी थांबवलान. सामान मागच्या डिक्कीत टाकलानी आणि ड्रायवराक टॅक्सी १० मनपथवर घेवक सांगीतल्यानी. काका अधना मधना गावची चौकशी करीत हुते आणि बाबलो त्येंका उत्तर दीत हुतो. मुळात पंचक्रोशीत ‘इरसाल’ म्हणुन फेमस असलेलो बाबलो मुंबयत मात्र गरीब गायीसारखो वागत हुतो. पयल्यांदाच घरापासना लांब इल्याकारणान असात असो इचार काकानी केल्यानी आणि त्ये पन गप –हवले.

गाडी १० मनपथच्या गेट समोर उभी –हवली तसा बाबल्यान खिडकीच्या काचेतना भायर बघितल्यान. गेटच्यावर मोठी कमान हुती. कमानीर एक मोठो बोर्ड हुतो. त्येच्यार चाळीचा नाव लिवलेला हुता. १० मनपथ आणि कंसात पुर्वाश्रमीची रताळ्यांची चाळ. रताळ्यांची चाळ म्हट्ल्यार बाबल्याक पु.लं.चो अंतु बर्वा आठवलो. आणि क्षणात बाबल्याच्या मनात एक मजेशीर इचार तरळुन गेलो. “ रत्नागीरीचो तो अंतु बर्वो पु.लं.च्या बटाट्याच्या चाळीत कधी इलो नसतलो पन मालवणातलो ह्यो बाबलो रताळ्यांच्या चाळीत इलो.” मनात ह्यो इचार घोळवत बाबलो टॅक्सीतना खाली उतरलो आणि त्येना मनातच रामेसराक साद घातलान. “आता पुढ्यात काय वाढुन ठेवला असात ता तु निस्तर रे रामेसरा.”

काकांच्या मागना बाबलो चालुक लागलो. चाळीतली लोका ह्यो कोण नवीन म्हणान बाबल्याक बघुक लागली. काकांची खोली पयल्या माळ्यार हुती. बाबलो आणि काका जिन्याजवाळ इले आणि समोरना एक ४३ वर्षांचो तरुण घाईघाईत उतारलो. काकांनी त्येका बघुन नमस्कार केल्यानी. म्हणान बाबल्यान प्ण नमस्कार केल्यान. काकानी त्येका इचारल्यानी, “ काय चाहुल, खय चाल्लस?”

तो – मी खय जातय ता म्हत्वाचा न्हाय, चाळीत म्हायतीचो अधिकार आमच्या कमीटीन आणलेलो असा.

काका – मी खय न्हाय म्हनतंय, पर तो अधिकार आमका मिळुक व्हयो म्हनान उपोषण अन्नांनी केलानी ना?

तो – आमच्या कमीटीन चाळीतल्या बायकांका सशक्त केल्यान.

बाबल्याक काय चालला ता कळात नव्ह्ता, म्हणान त्येना मागे बघितलान. तर एक भाताच्या कणगी एवढी बायल तीच्या मुसळासारख्या घोवाक कुटत हुती. बाबल्याक वाटला हि बायल ह्येंच्या कमीटीच्या योजनेची लाभर्थी असात.

काका – ता मात्र खरा. ती बघ. सद्याची बायल सद्याक कशी धुता हा ती.

तेवढ्यात त्येना बाबल्याक त्येचो गि-हाईक बनवलान.

तो - चाळीत म्हायतीचो अधिकार आमच्या कमीटीन आणलेलो असा.

बाबलो – असा काय? काय असता तो?

तो - आमच्या कमीटीन चाळीतल्या बायकांका सशक्त केल्यान.

बाबलो – ता खाली दिसता हा.

तो – माझ्या बापसान चाळीत पयलो कंप्युटर आणलान.

बाबलो – बरा मग, मस्त असात ना तुम्चा.

तो – माझ्या बापसाक चाळीतल्या कट्टर इचारांच्या लोकांनी मारलानी.  माझ्या आजयेक पन मारल्यानी. आता माका पन मारतले.

बाबलो – मग चाळ सोडुन दुसरीकडे –हवाक जावा ना?

तो – माका मरणाची भिती नसा. माझ्या आवशीन सकाळी्च माका डाबर च्यवनप्राश देताना सांगीतलान, सत्ता हि इखापरमान असता.

बाबलो – मग माका पन मारतील म्हणान बोंबल्तास कित्याक?

तो - चाळीचो इकास ह्योच माझो ध्यास.

बाबलो – मग करा ना इकास.

तो – आम्ही गेली कितिक वर्षा चाळीचो इकासच केलाव.

एवढ्यात कोणतरी ओरडला, “मोनियाबाय, पाणी येत नाय हा.”

बाबलो – बरा, मग आता काय –हवला?

तो – आमका आणखी इकास करुचो असा. त्येच्यासाठी आमका परत निवडुन देवा.

बाबलो – आत्ताच म्हणालास ना कि, सत्ता इख असता. मग कशाक इखाची परिक्षा घेतास?

तो – आमच्या कमीटीन चाळीतल्या म्हयलांका सशक्त केलान.

बाबलो – ह्या माझ्या प्रश्नाचा उत्तर न्हाय हा.

तो – आमच्या कमीटीन चाळीत म्हायतीचो अधिकार आणल्यान.

बाबलो – तो काय असता?

तो – माझ्या आज्येक मारल्यानी. आत्ता माका पन मारतले.


बाबल्याचा डोका आता फिरुक लागला. आता ह्यो दोनचार गाळ्यो देनार ह्या ओळखलेल्या काकांनी बाबल्याच्या हाताक धरान “ काकीन केलेली च्याय थंड व्हयत” असा म्हणात त्येका खेचल्यानी. तो ४३ वर्षांचो तरुन पाठमो-या बाबल्याक बघीत
–हवलो.


बाबलो – नानानु, कोण हुतो ह्यो खुळो?

काका – कमीटीच्या अध्यक्षीन बाईचो झील. चाहुल नंदी. त्येका अध्यक्ष बनुचा असा.

बाबलो – ह्या असल्या खुळ्याक कोण अध्यक्ष करतला? चाळीत इल्या इल्या पयला रताळा भेटला.

काका – जावन दे रे…..

"नया है वह......"

Tp......Only Girls

Tp......Only Girls

February 5, 2014 at 2:54pm

मुलींच्या मते
सगळी मुलं,हि टपोरी फसवणारी,आणि खोटारडी असतात.........
पण सगळीच मुलं
वाईट नसतात...!!
मुलीं ना Hurt
झालं,की त्या ढसाढसा रडतात,पण
त्यांना काय
माहित मुलं
Hurt
झाल्यावर,तोंडाव
र दु:ख न
दाखवता कुठेतरी एकांतातनायतर
रात्री अंथरुणात
रडतात.....जिच्य
ावर प्रेम
असतं,तिला सुखी ठेव
रे देवा,अशीच
देवाला प्राथना करतात.....पण
मुलींना मात्र मुलं
वाईटच
दिसतात...!!प्रे
यसीच्या समोर
शान
वाढावी म्हणुन,किती झोल
करतात,मात्र तिने
धोका दिल्यावर,मित्रा
ंकडुन घेतलेलं
उसणंचफेडतअसतात.
....आईबापापेक्ष
ा जास्त,आपल्या Gf
च
ऐकतात,आणी मुलींना वाटतं
मुलं वाईट
असतात...!!जिवाप
ाड
प्रेम
करतात,आणी काहिही करायला तयार
असतात,पण
साला कायतरी चुक
काढुन,सगळा आत्मविश्वासंच
संपवतात.....स्व
तः निट अभ्यास
करुन,चांगले गुण
मिळवतात,पण
मी फक्त टाईमपास
करत होते
आसंम्हणुन,त्याच
्या अभ्यासाची वाट
लावतात.....कारण
त्यांना वाटतं,सगळी मुलं
सारखीच
असतात...!!मुलीच
लग्न
करायला घेतल्यावर,Bf
ला नकार देऊन
सगळा दोष
त्यालाच
देतात,पण
त्यांना काय
माहित
जिच्यासोबत
लग्नकरणारआहोत,त
ीला खुश
ठेवण्यासाठि किती धडपडत
असतात.....आणी त्यांना वाटतं,सगळी मुलं
वाईट असतात...!!
आयुष्याची राखरांगोळी करुनजेव्हा,त्या
मुली जातात
तेव्हा,तिची बदनामी होवु
नये म्हणुन,सगळं
मुकाट्याने सहन
करतात.....आणि त्यांना वाटतं,सगळी मुलं
वाईट असतात...!!
ती गेली त जाउ दे
दुसरी शोधु,असं
फक्त
मित्रांच्या तोंडावर
म्हणतात,पण
एकांतात बसुन
तिच्या आठवणीत
रडतात,आणि कोणि पाहिल्यावर"काय
नाय रे
डोळ्यातकचरा गेला म्हणुन
पाणि आलं"असंम्हणनारी
मुलंच
असतात.....आणी मुलींना वाटतं,सगळी मुलं
वाईट
असतात.....खरंतर
१०० मधुन,७५ मुलं
वाईट आसतात,पण
या ७५ मुलांची वाट
लावुन,त्यांना तसं
वागायला मुलीच
भाग
पाडतात.....आणि त्यांना वाटतं,मुलं
वाईट आसतात....!!
कधीतरी मुलांच्या भावना,खरया मनाने
समजून घ्या,कारण,
हाताची पाची बोटं
सारखी नसतात,आणि सगळीच
मुलं वाईट
नसतात